محمد فروغی نیا
– اینکه مسئولان کشور مردم را دعوت کنند تا در بازار سرمایه مشارکت داشته باشند و آنها هم به دعوت آنها لبیک گفته و کد بورس بگیرند و پس از آن هرچه دارند و ندارند را به این بازار سرازیر کنند، اتفاقی بود که در ۴ سال پیش به چشم دیدیم. حاصل آن به یکباره ریزشی سهمگین بود. در آن شرایط و حتی پس از آن هیچ یک از همان مسئولان که مردم را تشویق می نمودند سخنی از دلایل این رویداد به جز همدردی گفتمانی به زبان نیاوردند.
این واقعه تلخ خاطره‌ای شد که سال ۱۳۹۹ را یک سال سیاه در بازار بورس کشور به ثبت رسانید. پس از آن هیچکس مسئولیت سرانجام تلخ بازار سرمایه را بر عهده نگرفت.گوئی چنین نهادمالی مهمی وجود خارجی نداشته است!
دیگر هم خبری از نطق‌های آتشین نمایندگان مجلس در توجیه فروپاشی بازار سرمایه به گوش نرسید. به راستی چه اتفاقی افتاد که چنین زلزله ی ویرانگری در اندک مدتی حداقل‌ سرمایه معلمان و کارگران و اقشار کم درآمد را به نابودی کشانید.
در ادامه این تراژدی مالی و اقتصادی چند تجمع از سوی سهامداران بخت برگشته روبروی سازمان بورس کشور اتفاق افتاد و عریضه‌هایی نوشته و امضاهایی به مراجع رسیدگی در قوه قضاییه انعکاس یافت اما حالا پس از ۴ سال هیچ دورنمایی از پیگیری‌ لازم حاصل نیامده است. بدین ترتیب
سوالات بسیاری در ذهن‌ها باقی مانده است.البته پاسخ‌هایی در فضای مجازی و از زبان‌ غیر رسمی کارشناسان و با تکیه بر اخبار نامشخص ،ملاحظه شد اما هیچ مرجع رسمی مسئولیت این اتفاق تلخ را متوجه کسی ننمود.
باید توجه داشت؛ این زلزله ی اقتصادی باعث گردید تا شالوده بسیاری از خانواده‌ها در اثر این ضربات مهلک متلاشی شوند و سرمایه اقشار کم درآمد به باد فنا برود. آنها حتی به اصل سرمایه خویش هم نتوانستند دست بیابند.
پس از این واقعه تلخ و سقوط بازار سهام حالا باز هم برخی از مسئولان عالی رتبه تلاش داشته‌ تا امید و آرزوهای جدیدی در دل سهامداران خُرد ایجاد نمایند اما شاخص بازار بورس با شوک‌هایی که به نظر می‌رسد چندان پایه ای ندارند گاها رو به صعود می گذارد اما این بازی موقت بلافاصله کاهش‌های بطن خود را عریان می سازد تا نشان دهد که اراده قوی و جدی در ساماندهی بازار سهام بازار سرمایه وجود ندارد.
در آن سوی مسئله مردم با نظاره کردن شوک‌های موقتی به شاخص بورس متوجه هستند که روند امور نمی‌تواند برای سرمایه‌گذاری روندی اطمینان بخش باشد.
بی تردید کشوری که یکی از بازوهای مهم اقتصادی خویش را بدین شکل از دست می‌دهد شاید زمان زیادی بخواهد تا فرصت ترمیم در آن صورت پذیرد.
در حقیقت سازمان بورس کشور نیازمند شخصیتی مستقل برای حضور در عرصه اقتصاد است تا بتوان انتظار داشت سهامداران کوچک اندک سرمایه‌ خویش را وارد این بازار نمایند. بازاری که در حال حاضر برای سهامداران خُرد دارای ریسک بالایی است . آنها دیگر توانایی تجربه مجددی را در مقایسه با تجربه تلخ نیمه سال ۱۳۹۹ ندارند.رویداد تلخی که به نظر می‌رسد در یک سوی دیگر آن برخی بانک‌های کشور هم باشند و در حقیقت می توان یکی از برندگان واقعی فروریختن بازار سهام را آنها دانست.
بانک‌هایی که در بازار مسکن به ساخت و ساز مشغول هستند و در بازار معاملات املاک فعال و در عین حال در بازار طلا و در بازار ارز نیز فعالیت پر سودی داشته و دارند.