فاضل خمیسی- وقتی رژیم غاضبی با زیر ده میلیون نفر و آنهم با جمعیتی عاریه ای که هر کدامشان از یک گوشه ی جهان آورده شده هم اکنون بزرگترین معضل نزدیک دومیلیارد مسلمان شده و آنها را به چالش کشیده است، لازم است قدری بیشتر از تحلیل روزمره به کنکاش پرداخت و به این برسیم که «یهودیت عصر» قبل از اینکه مذهب یا دین باشد ذهنیتی از عوارض مدرنیسم در جهت تسلط ثروت و تکنولوژی و بازنمودی از تعریف انحرافی و نژادپرستانه ی انسان برتر و پست تر است!
چگونه شد «اسرائیل» با آن پراکندگی جمعیتی، هویتی و حتی باطلی، میتواند برای دهها کشور مسلمان عربده بکشد و هماورد بطلبد.
برای تغییر بنیادین در روش و سلوک باید چاره ای اندیشید، نقاط ضعف را شناسایی و برای تقویت «بنیه ی هستیمند» خویش زیر تیغ نقد درونی رفت.
وقتی کتابخانه های کشورهای مسلمان مملو از مباحث متافیزیکی و برهان اثبات «وجود» و «ذات» و «جوهر» و تعداد فیلسوفان و ارج و قرب آنان چندین برابر فیزیکدانان و ریاضی دانان باشد، طبعاً نمیتوان هواپیمایی با قدرت مافوق صوت ساخت یا استارلینک را بنام خود زد!
قصد تخطئه فلسفه نیست بلکه منظور آنست که حتی لباس فلسفه را با نخ ریاضی باید دوخت تا بتوان از قافله ی علم عقب نماند.
هر چند پیشرفت غرب دارای مبانی تئوریک فلسفی است اما این مبانی صرفاً برای ترقی تکنولوژیکی و مادی مورد استفاده قرار گرفته و فقط برای «گذر» به سمت ارتقاء علم تجربی بود در حالیکه «ما» در همان مبانی ماندیم ، تازه نه تنها از آن گذر نکردیم بلکه بدلیل «کلامی» و «ذهنی» و لاینحل بودن آن ، خلسه وار در آن غرق شدیم ، بطوریکه برای خود هاله ی نور! تصور کرده و برای مقابله با مسائل فیزیکی به متافیزیک متوسل شدیم!
جواب به موشک دشمن «نفرین» نیست! بلکه استخراج محصولاتی است که از «فهم علمی از جهان» حاصل و دستاوردهایی است که قابل لمس و بکارگیری هستند .
شاید سالهاست که ضعف خویش را در علم و عقلانیت دریافته و دانسته ایم که پاشنه ی آشیل مان کجاست اما چرا در حل آن «لنگ لنگان » پیش میرویم جای سؤال است! هر چند تاکنون دهها کتاب و صدها مقاله برای علت یابی عقب ماندگی نگاشته شده اما هیچکدامشان نتوانسته اند
نسخه ی درمان این درد کهنه باشند!
بلاشک امروز درک و بکارگیری «کوانتوم» و «نسبیت» برای توانمندی بشر از هر مجادله ی کلامی و فلسفی کاراتر و مفیدتر است بنابراین مفهوم «دانش» آنست که در عرصه ی فیزیکی جهان حادث و باعث تغییر احوال و زندگی افراد گردد!
در پایان باید گفت که عصر فلسفه با تعاریف سنتی و گذشته اش به سر آمده و به گوشه ی رینگ رفته و برای زنده نگه داشت آن حتماً باید از علوم عینی و تجربی کمک جست…